Yes! Daar moet ik zijn. Snel en alvast blij loop ik recht op de stelling af. Hier, een istie. Of... toch niet? Er zit een snoertje aan. Dus, nee! Nu even niet. Verder loop ik, maar helaas, dit is niet wat ik zoek.
Al dwalend door de winkel zie ik opeens nog een optie. Zou het daar?? En ja hoor! Ik heb zelfs de keuze uit twee! Natuurlijk neem ik die, die het best bij de rest past. En weet je, de prijs is ook echt helemaal goed! Dus de beslissing is snel gemaakt!
Dolenthousiast loop ik door de winkel. Een oude vrouw komt me tegemoet. Ik ga iets voor haar aan de kant. Ze kijkt me aan. Ze lacht. Dan kijkt ze naar wat ik in handen heb. Ik zie haar blik.
-Leuk hè, grijns ik. Hier zocht ik naar en ziet u: het bestaat nog steeds! Ze grinnikt om mijn stralende hoofd. En ik verontschuldig me wat:
-Tja, weet u, ik heb niet zoveel stopcontacten, dus dit is veel handiger! Fijne dag!
Eenmaal thuis zet ik de kraan aan, vul mijn nieuwe aankoop met water, doe het gas aan en zet het ding er op. Dan waarschuw ik de anderen: let op hoor, want zometeen... !!
Het duurt lang, maar na een poosje begint het dan toch. Een heel lief, zacht gefluit.
Geert duikt in elkaar. Jorike zucht. Manlief lacht en Rob glimt van oor tot oor. Net als ik, want wij hebben een... FLUITKETEL!! Wat een héérlijk geluid. Zo lang geleden...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat gerust een berichtje achter, dat waardeer ik en lees ik met plezier!