Op bezoek bij moslims

-Goedemorgen, kom maar binnen!
Hartelijk kijkt de vrouw bij de deur ons aan. Haar hoofddoekje omlijst perfect haar gezicht, haar lange jurk maakt haar tot een mooie vrouw.
-Tjonge, wat zie je er mooi uit!
Ze glimlacht verlegen. Tja we zien elkaar altijd alleen maar in sportkleren, dus dit is wel even anders,
-Zullen we onze schoenen uit doen?
Dat wordt zeer op prijs gesteld. Dat wisten we wel, stiekem hadden we wat navraag gedaan: hoe doen we dat: op bezoek bij moslims??
Met dat de schoenen uit zijn, komt ook de echtgenoot van deze vriendin de gang in lopen. Lange witte jurk, blote voeten.

Het is een bijzonder verhaal. Sommigen van jullie weten wel dat ik probeer juist in de sportschool de liefde van Jezus uit te stralen. Deze dame vertelt me regelmatig iets over haar moeilijke omstandigheden thuis. Vluchteling, man depressief, geen werk, allebei niet nee. Niet meer terug te kunnen naar het thuisland, terwijl er nog wel familieleden wonen die dagelijks in gevaar zijn. Hoe spannend is dat!

Na één van die momenten besloot ik haar een boekje te geven. Lastig, het liefst wilde ik iets geven waar de liefde van Jezus voor haar beschreven wordt, maar daarvoor is het nog een beetje te vroeg. Ik kies een boekje van Max Lucado, Niemand is zoals jij. Gods liefde wordt er beschreven, maar niet zozeer uitgelegd. Soort gelijkenis zeg maar :)

Naar aanleiding van dit cadeautje komt de uitnodiging voor koffie drinken. Samen. Mijn man en ik. Met haar en haar man. Het is een bijzondere ochtend. We krijgen thee na thee, koek na koek. En ondertussen kletst vriendin over van alles en nog wat. Ik kom er achter dat ze zeer intelligent is en ontzettend betrokken is op de mensen om haar heen. Ze doet haar uiterste best goed te integreren maar heeft niet de middelen. Triest verhaal eigenlijk. Maar toch, elke keer krijgen we een stralende lach.

Na anderhalf uur, veel thee en nog meer koeken later, stappen we op. Het is etenstijd.
- Komen jullie nog eens terug? vraag ik.
Zij knikt enthousiast. Hij is te moe om er blij mee te zijn. Ach, we zien wel. Ik blijf maar veel voor ze bidden. God is de beste plaats waar ik ze kan brengen.