- Waarheen?
Ietwat lodderig kijkt onze jongste me aan.
Ik knipper met mijn ogen. Kom op zeg, hij is het toch niet vergeten?
Samen gaan we op weg naar de autodealer. We hebben een afspraak voor een proefritje.
Twee proefritjes zelfs. Vooral om te kijken of het past: Rob moet z'n ellenlange benen wel kwijt kunnen achterin.
Na een grote omweg halen we in de Renault Captur papa en Rob op. Met ons vieren rijden we verder. We wisselen de auto om voor een Dacia Sandero. Liever hadden we de Stepway gehad, maar ach, dat kan altijd nog.
We leveren de jongens af bij Jorike en gaan samen terug naar de garage.
Een ontzettend vriendelijke jongeman vraagt ons of hij verder nog iets voor ons kan betekenen. !! We hadden op z'n minst een vraag verwacht als: en, wat gaat het worden? Maar nee. Eigenlijk hierdoor ploffen we toch op de stoel neer om ons te laten informeren over het één en ander. Er volgt een leuk gesprek. En dat we er over na gaan denken, dát is helemaal geen probleem.
Bij de deur geeft de verkoper ons een hand.
En zegt tegen mij:
Tegen mijn man zegt hij echter:
- Bedankt voor uw komst en tot ziens.
Ach ja, verschil moet er wezen!
Hah, ik denk dat je er gewoon heel jong uitziet :)
BeantwoordenVerwijderen