Zo, kleed u u maar uit...

Het is al weer lang geleden dat ik geschreven heb. Na wat griepjes, ik één keer, Geert deed zelfs twee keer mee, zijn we allebei weer op de been. Ondertussen stond de rest niet stil en ging het leven z'n gewone gangetje.
Een telefoontje met stichting MEE begin januari, om eens te praten over wonen voor Rob gaf de prachtige datum van 24 maart aan. Bijna drie maanden later! Nu hebben we gelukkig geen haast, maar je zou maar wel snel moeten zijn...
Gelukkig vond de dame aan de telefoon het ook niet leuk en belde een week later terug met een vervroegde datum: 3 maart. Nou ja, in principe schiet dat al op... bedankt voor het MEEdenken!


Vandaag een bezoekje gebracht aan de schoolarts met Rob. Wat deed hij het goed. Terwijl er de vorige keer niet veel met hem lukte deed hij nu super mee. De ogen test kwam op 150% ! Als dat niet beter zien is...
Oren test ging ook in een sneltreinvaart en zelfs het rondjes lopen met blote rug deed hij, al was het met schroom. Gewicht was wat hoog, maar in balans met de lengte, dus geen problemen wat dit soort zaken betreft!


Eenmaal op de weegschaal riep Rob vol genoegen: Bijna 60 kilo! Word ik geslacht!!!
En toen de dokter klaar was zei hij enthousiast, en hij ging er eens goed voor zitten: zo, nu mag u uw kleren uit doen! :)


Jammer dat er in die wachtkamer koffieautomaten staan. En dat de dokter net iets later was dan ons. Gelukkig konden we voorkomen dat Rob koffie mee nam.
Eh, dat is verboden in de spreekkamer Rob, verzon ik ter plekkie. De arts keek me goedkeurend aan. Rob reageert namelijk nogal op de cafeïne. Daar zijn we als ouders echt niet blij mee, zó druk als hij dan wordt.
De koffie bleef in de wachtkamer, maar natuurlijk stond het er nog na ons bezoek. En onze snelle jongen had al weer nieuwe koffie getapt voor ik de wachtkamer in was. Daar ging hij, met twee koffie in de hand, naar buiten. Arts er achter aan:
Nee hoor, op de fiets kun  je geen koffie drinken. geef maar hier.
En zo werden we bevrijd van een pittige middag, al was Rob de hele weg aan het schelden op 'die stomme dokter', die eerst leuk was, maar zich daarna met hem bemoeide.
'Als ik hem nog eens zie, dan...dan zál ik hem'.


Nou ja, dit was de laatste keer geloof ik. Geen probleem!!!