woensdag 29 februari 2012

Moedereend op wacht

-En wat ga je hier dan mee doen?
Naast me staat mijn nicht, een hele lieve meid, die ook op koopjes afkomt. In mijn hand heb ik zakjes. Eén voor één laat ik ze in mijn winkelmandje vallen. Twee zakjes gele, een zakje groene en een zakje blauwe kleine piepschuimeitjes.
-In een pot of zo? vraagt nicht verder.
Ik vertel dat ik gisteren ook al zakjes heb gehaald. Samen met die leuke gebreide kuikentjes. Dat ik er toen al was voor de aanbiedingen, die vandaag pas in gaan. En ja, dan kan ik net zo goed nog wat zakjes meenemen, want ik kwam te kort. En kuikentjes moeten ook mee, voor Rob en Geert. Die waren allebei helemaal teleurgesteld, toen de gele zachte beestjes alleen voor míjn decoratie bleken.
Ik leg nicht uit, wat ik er mee doe. Maar het land niet zo. Dat ligt helemaal niet aan haar, het ís gewoon te ingewikkeld. Dus dacht ik bij mezelf, weet je wat, ik zet het op mijn blog. Fotootje erbij en alles is helder!

Mijn creativiteit nam een beetje een loopje met me. Ik ben namelijk niet zo creatief aangelegd, wat betreft knutselen en versieren enzo, dus ik doe altijd maar wat. Ik nam mijn lege dienblad, die al een poosje in de schuur stond, in verband met een décrea-periode. Ik kiep de zakjes leeg op het dienblad en bedenk dan dat er eerst een servetje onder had gemoeten,. Zo'n leuk servetje met kuikentjes. Lente in huis, hoera!!
Manlief staat erbij en oppert al de eitjes weer uit de schaal te kiepen. Ja dag hoor, denk ik met mijn eigenwijze hoofd, weet je hoe mis dat gaat? Alles er naast en ik uren op de grond kruipen zeker. Nee hoor, ik leg het servetje er gewoon onder. Schuif de eitjes er een beetje over heen en dan zal het wel gaan.
Al doende vond ik het ópeens erg leuk. Een servetje in het midden. De eitjes erop, wat er onder en wat eitjes ernaast. Net een weilandje, of een slootje, een kleedje, een bed, een weet ik veel wat. Léuk in elk geval.
Dus: waarom zou ik verder gaan? Ik stop er mee!
Ik heb de kuikentje erbij gezet, in de sloot, het weiland of vul zelf maar in. Er naast staat moedereend, vind ik. Ze kijkt toe.
Manlief vindt het ook een moedereend:
-Zó-o, jezelf afgebeeld? Een brede grijns siert zijn lieve hoofd.
-Moeder op wacht bij de kuikentjes? En waar is vadereend??
-Werken natuurlijk! geef ik hem een grijns terug. Mama's passen toch op kindjes?

Precies! Daar ben je mama voor toch? Ik. Maar ook dit eendje. Had hij zij maar geen eend moeten worden!

dinsdag 28 februari 2012

Bijzondere mail

Een bezoekje aan de KPN is gelukkig niet nodig. Dankzij advies van familieleden heb ik de update van Windows, explorer 9, gewoon weer verwijderd Ja echt, da's echt heel simpel! en tada, internet is nog nooit zo snel geweest! Nou ja, eh, zo lijkt het nu!

Met een nieuwsgierig gebaar open ik mijn mailbox. Net een uitnodiging voor mijn verjaardag verstuurd naar vrienden en familie. Ervaring leert dat het dan opeens heel gezellig is in outlook.
En inderdaad, ik krijg al diverse reacties terug.
Maar een mail springt eruit. Nee, die gaat niet over mijn aanstaande verjaardag, (die voorlopig nog niet is, maar ik vier het op een andere dag, waardoor ik al vroeg met de uitnodiging ben...)  nee, deze mail gaat over iets heel anders. Over iets heel belangrijks. Het is een hele mooie  mail die mijn zusje doorstuurde en die ik ook doorgestuurd heb. En ik wil hem jullie ook niet onthouden.
Ik zou zeggen: lees mee en...doe mee!!!!



Het ongeluk van Friso is iets waar  de laatste dagen mijn gedachten vaak naar uit gaan.
Vannacht lag ik er zelf een poosje van wakker , en bedacht toen hoe geweldig het zou zijn als God gebedsverhoring zou schenken.

Stel nu dat  God Friso wakker zou  laten worden uit zijn coma, en dat Hij  de hersenfunctie volledig terug zou geven.
Wat een wonder zou dat zijn, en stel dat dit wonder de harten van ons Koningshuis zo zou raken dat God daar alle eer voor zou krijgen.
Wat een getuigenis zou dat zijn voor ons volk, voor de wereld.
Ik werd al helemaal ontroerd van, alleen al de gedachte eraan.

In Hebr. 4:16 staat dat we vrijmoedig mogen naderen tot Zijn troon.

Ik wil je oproepen om mee te bidden voor genezing voor Friso, zodat ons land en volk zal zien hoe groot onze God is
Stuur deze mail door naar christen broeders en zusters, en  laten we samen een muur van gebed vormen.

zaterdag 25 februari 2012

Gezocht: badmeester met kop

Laatste vakantiedag is geweest... klinkt het een beetje dramatisch door mijn hoofd.
Het was een leuke, rustige vakantie. Zo één als we er hier zelden hebben.
Gisteren hadden we zelfs een meidendagje: de jongens mochten een keertje samen op de boerderij komen, Geert als gast, en manlief was werken. Heerlijk! Wat een rust. En wat hebben we genoten. Gewoon, niks gedaan... Nou ja, we waren wel een beetje druk met de pc.
Sinds de laatste update van Windows (donderdag) is internet ernstig traag geworden. Echt! Twintig minuten voor hij mijn blog heeft!
Het gaat dan zo: na 10 minuten wachten komt de blog tevoorschijn. Alleen de tekst, in verkeerd lettertype. Langzaam, maar zeker! komen ook de andere details, foto's, linkerkolom, rechterkolom. En als laatste, zo'n 10 minuten verder zijn we dan, komt ook het juiste lettertype. Maar dan: jullie blogjes zoeken duurt weer een minuut  of 10. En reageren is al helemaal moeilijk... Maandag naar KPN, want daar ligt het aan, volgens een vrijwillige deskundige...
 Dus mochten jullie reacties missen?? Dan weet je hoe het komt. Verder besteden we de wachttijd wel nuttig: terwijl de pc zoekt, lees ik mijn boek. Of doe de vaat, of ben aan het chillen met de meiden. Reuze gezellig!!

Vanochtend zijn de jongens met JJJ, oom, tante en neefje, wezen zwemmen.
Gisteren had ik alles al ingepakt, dus ze stonden op tijd klaar. Ze zouden vroeg gaan en voor het middagdutje van neefje weer terug komen. Ik vroeg me af hoe ze dat allemaal zouden gaan doen. Want de tijd was niet heel lang. En dan eerst naar Ede rijden... tjonge, wat een gedoe. Maar ja, de uitnodiging kwam en die sla ik natuurlijk niet af.
Toen ze weer, keurig op de afgesproken tijd terug kwamen bleek dat ze helemaal niet naar Ede waren geweest! Ze waren 'gewoon' in Veenendaal gebleven! En ik de jongens maar lekker maken met die mooie bandenglijbaan. Ahum, foutje, moet kunnen baasjes!

Vanavond tijdens het eten vroeg ik aan Rob of er nog bekende badmeesters waren. De vraag had ik Geert ook al gesteld, maar hij vindt zoals gewoonlijk dat hij wel weer kan antwoorden.
-Welke kent Rob allemaal dan?
Rob somt op: Ruud en Peter.
-Nee, zegt Geert, die waren er niet.
-En die ene dan, die dikke?? vraag ik. Oei! klinkt dat even als een opvoedkundige fout. maar ja ik weet zijn naam niet...
Geert weer: Eh...die met die kop???
?!?!?!?!

woensdag 22 februari 2012

Geldmuseum, Utrecht

geld

Nog een tip voor een dagje uit nodig?
Gisteren ben ik met Geert naar het Geldmuseum geweest, in Utrecht. Het ligt op loopafstand van Hoog Catherijne, dus het was een dagje inclusief trein.
De toegang is goed te doen: 9 euro volwassenen, 3,50 kinderen.
Bij de kassa krijg je een pasje, met daarop 10 cent, geloof ik. En daarmee ga je aan het werk: via de vele computers kun je spelletjes doen. Hoe verdien je geld bij? Door te winnen. Maar kijk uit: verliezers leveren geld in.
Veel spelletjes waren voor Geert nog te moeilijk: hij had niet eens het geduld om goed naar de spelregels te luisteren, dus ja. Hij maakte het zichzelf moeilijk...
Gelukkig liep overal begeleiding. Deze mensen hielpen ons met groot enthousiasme. Hierdoor konden we toch iets kopen met ons pasje. Wat denk je van een bankbiljet, zelf ontworpen en met eigen foto? Of een geldmuseumkrant, waarin jij als grote held wordt genoemd? Erg leuk allemaal. En we konden het allemaal uitprinten, van ons verdienden en gekregen geld. Geert had geluk dat mama ook zo'n pasje had!

Samen keken we vol verbazing naar de geldfabriek. Daar worden onze echte Nederlandse euro's gemaakt. En anderen ook trouwens. dat was nieuw voor me. Mooi om te zien hoe die mensen daar bezig zijn en hoe al dat geld via de lopende band in rolletjes en uiteindelijk in doosjes komt.

Na een lekker bak koffie en een overheerlijke appelflap, welke we ook konden betalen met het pasje als je tenminste geld genoeg hebt verdiend, zijn we terug gegaan naar Utrecht Centraal. Daar is ook altijd genoeg te zien. Dus wat deden we in de trein op de terug weg? Gezellig aten we een zak manna leeg, samen uitgezocht en gekocht. Bij de Utrechtse Albert-Heijn! Mmmm.

maandag 20 februari 2012

Wat er uit?

Vorige week zaterdag was ik dus op de Christelijke Hogeschool (CHE) in Ede, samen met Jorike.
Reden? Niet weten welk profiel ze moet kiezen. Het is ook wat, als je voor alle vakken goede cijfers haalt. Dan trekken al de leerkrachten aan je: mijn vak moet je doen, nee mijn vak. Doe de mijne...
En dan zit je in HAVO 3 en bent 14 jaar...
Dus wij naar het CHE, om met een SPH-student te praten over profielkeuzes. En gelukkig kwam daar alles goed, kreeg Jorike duidelijkheid en zekerheid over haar keuzeprofiel. Het wordt C&M, met biologie en aardrijkskunde, zonder economie en wiskunde. En ik vermoed dat dat ook beter te behappen is voor haar, ondanks alle goede cijfers...
Vooraf werd er thuis al druk over gediscusseerd.
Jorike redeneert: als ik wiskunde er in houd, moet economie eigenlijk ook, maar dat is allebei erg moeilijk. En dan heb ik geen biologie... Wát moet ik er nu uitgooien?
We praten wat over en weer over wat wijsheid is, tot Geert ons op eens onderbreekt:
-Dat is toch simpel? Ik weet het wel hoor. Volgend jaar gooi ik 'lezen' er uit!!!
Wat vervelend voor hem, dat dat nog niet kan op de basisschool!

Welkom nieuwste volger, ondanks het leven in de wereld die je niet begrijpt, wens ik je toch veel leesplezier!

vrijdag 17 februari 2012

Wat een week!

Wat me deze week allemaal is overkomen! Het lijkt wel een jaar lang gebeurtenissen. maar goed dat het nu voorjaarsvakantie is. Of is het herftsvakantie. Even spieken hoor, in mijn agenda... :-)

Zaterdag: met Jorike naar de CHE, open dag. Wat een leuke hogeschool!
Zaterdag op zondag begint Jorike. Behoorlijke, geen fijne geluiden vanuit de badkamer maakten me wakker: Buikgriep! dat is nummer vier!
Helaas voor haar hebben we maandag een bruiloft. Een leuke en intensieve dag. We gaan niet heel de dag mee, maar ik ga wel naar het gemeentehuis en 's avonds gaan we met ons allen naar de kerk. Daarvandaan brengen we Jorike thuis en gaan wij door naar het feest. Hoewel ze al is opgeknapt ziet ze een feest tot 12 uur niet zitten. De dag zelf heb ik intens goed voorbereid voor Rob. Hoe beter de voorbereiding, hoe beter het loopt is de ervaring. En zo was het. Tijdens de kerkdienst zijn we ontsnapt voor de preek. Het kerkgebouw had nog een leeg kamertje, waar hij even zichzelf kon zijn en ik gewoon kon luisteren naar de dominee. Na het 'amen' van de preek zijn we weer rustig naar binnen gelopen en konden we bij de huwelijksinzegening zijn. Heel bijzonder, speciaal voor Rob, want het was zíjn begeleidster die de bruid was!
Het feest daarna verliep ook prima, dus de dag was geweldig!
Dinsdag leverde me dat een behoorlijke migraine-aanval op, wel verwacht, maar toch jammer.
Dinsdag op woensdag nacht: brulgeluiden naast me maken me wakker. Na de korte nacht van gisteren kan ik dat er eigenlijk niet bij hebben maar vooruit. Manlief is ziek: buikgriep. Nummer vijf!
Wokken? De chocoladefontein was het lekkerst!
Jammer voor hem, maar woensdag is ook zijn mama jarig. En om dat te vieren hebben we afgesproken om te gaan...wokken. En aangezien mannetje dol op eten is, vlees welteverstaan, lijkt dit een behoorlijk straf te worden. Maar vooruit. Als mannen willen he, kunnen ze veel aan. Ondanks de heftigheid van de griep knapt paps zienderogen op met het vooruitzicht dat hij gaat chinezen en doet lekker mee. Alweer een feest voor ons allemaal trouwens. Voor de jongens is het de eerste keer dat ze wokken en ook dat gaat, na alweer een voorbereiding weer erg goed! Maar de migraine is nog niet over.
Woensdag op donderdagnacht: Mijn misselijkheid en hoofdpijn combineren te veel en zonder de details hier neer te kalken kan ik je zeggen wel een oplossing te weten. Dat na de gang richting badkamer de hoofdpijn over was, dat klopt. Maar sinds die tijd werd de badkamer mijn woonplaats. Van 0.00 tot 14.00 uur heb ik daar zo'n beetje gebivakkeerd, terwijl ik af en toe uit logeren ging in de slaapkamer.
Eén ding kan ik je zeggen: het was V R E S E L I J K!!!!! En juist ja: ik was nummer zes. Lest best!

Vrijdag lees ik op de mail dat mijn groepje vriendinnen het avondje uit eten naar voren hebben gepland: van 24 naar 17 februari. Precies! Vandaag dus. Nou, nu maar even nuchter zijn en gewoon 'nee' zeggen. Feest genoeg gehad deze week, denk ik zo maar. En mijn maag protesteert nog veel te veel, al gaatb het beter. Maar toch...met pijn in mijn hart wens ik ons groepje eetsmakelijk. Echt, het gaat mij niet om het eten, maar om de vriendschap. En dat ga ik missen. Hoe dan ook. Dus dames, we gaan snel weer he!!!

dinsdag 14 februari 2012

Schoolperikelen

Het is op scholen altijd wel wat. Vaak zijn de meest voorkomende stressmomenten voor directie het ziekteverzuim van leerkrachten. Soms heeft een klas zo'n pech, dat er continue naar een andere leerkracht wordt gezocht. Zo ook bij onze Rob. En ik kan je verzekeren, dat is niet fijn. Voor de zieke leerkracht niet. Voor de directie niet. En voor de leerrlingen al helemaal niet. Zeker niet als je autisme hebt en in een klas zit met nog 15 van zulke soortgenoten kinderen met ASS.
Het begon vorig jaar al: een juf wilde toch terug naar Ambulante begeleiding. De nieuwe juf maakte kennis met de klas, maar kreeg een ernstige ziekte met tal van behandelingen. De duojuf moest worden geopereerd en zo zaten we na de kerstvakantie zonder vaste leerkracht. De enige stabiele factor was de onderwijsassistent, meester M. En zelfs hij is een paar dagen ziek geweest...
Vorige week maandag kwam Rob zuchtend thuis.
-Nu heeft meester M. alweer een andere juf meegenomen!!!

Donderdagavond hadden we hierover een groepsoudergesprek met de directie. Je weet wel: alle ouders van deze klas met de directie in gesprek over deze bijzonder lastige situatie. Gelukkig lijken de problemen opgelost te worden. En, vanwege veel kinderen die helemaal de kluts kwijt zijn, komt er tijdelijk dubbele bezetting. Dus na de voorjaarsvakantie gaan we er weer volledig tegenaan.
Na die avond was ik weer behoorlijk gerustgesteld. Hoewel ik bij Rob geen onrust merk, is het toch vervelend en niet leuk.

Komt er vrijdagmiddag een mailtje. Dat Rob zich zo moeilijk gedraagt de laatste tijd. Of ik weet hoe dat komt en wat we er aan kunnen doen. Uiteraard weet ik dat. En er wordt aan gewerkt. Maar toch nog even met Rob in gesprek. Ik laat hem het mailtje lezen en vraag hoe dit komt.
Dramatisch slaat hij zijn hand tegen zijn hoofd.
Met een zeer meelijwekkende stem roept hij het uit:
-Dat komt omdat het HIER allemaal een beetje anders werkt bij mij!
Discussie gesloten. Kon niet anders, want ik lag dubbel van de lach. Hoe dramatisch!

vrijdag 10 februari 2012

Mondeling Engels

Vandaag sluiten we twee weekactiviteiten af: wat mij betreft de collecteweek voor de Hersenstichting.
Wat Willeke betreft haar derde toetsweek voorafgaand aan het examen.
Het was een spannende week deze keer. Trouwens, er is altijd wel wat. Echt. Eerst die konijnen, die net voor de eerste toetsweek het loodje legden, met z'n allen tegelijk... Daarnaast is Willeke al geruime tijd niet erg lekker en momenteel hoest ze weer ontzettend. Vanmiddag gaat ze naar de dokter, omdat ze in ademnood kwam met sporten en met klarinetten. Zo benauwd! Ik ben een beetje bang voor longontsteking.
Half ziek en met een stem als een kraai, maakte ze deze week dus de toetsen. Die stem is over het algemeen niet erg, behalve dan nu, nu ze engels mondeling had. En o wat was ze gespannen. Want engels is niet haar sterkste vak. Tuurlijk, ze leert het goed en haalt dan altijd dikke voldoendes. maar tijdens een kijk-en luistertoets is het cijfer erg beangstigend. En dan nu mondeling.
Gelukkig kreeg ze eerst de kans geleerde woordjes te vertalen: een 9. Daarna voorlezen: een 8. Opgelucht ging ze de derde ronde in: het gesprek... Veel kan er niet meer mis gaan, zal ze gedacht hebben.
Gelukkig wordt het mondeling tegenwoordig goed voorbereid: de tekst was al op papier en de leraar had het al bekeken. Questie van tekst uit je hoofd leren dus. Maar toch. Je moet het wel doen he!
Op het moment dat Willeke iets over zichzelf mag vertellen, rolt ze de band in haar hoofd af en 'leest' zo de tekst, zonder papier, uit haar hoofd op. De kracht van Asperger! Al snel mag ze stoppen.
-Mam, m'n konijnen waren nog niet eens dood gegaan, toen werd ik al gestopt! zegt ze later verontwaardigd.
Aan het eind van het gesprek is de leerkracht wel nieuwsgierig geworden over de manier waarop Willeke de tekst opzei, voorlas.
En ja, hoe zeg je nu in het engels dat je een fotografisch geheugen hebt?
En dan met een stem als een kraai?
"I have, zo kraste ze, e kèmeràgrevies brien...
Nog nooit hebben ze zo gelachen tijdens een mondeling, Willeke deed gezellig mee. Zelfspot, ook haar kracht.
Resultaat: het cijfer op de lijst wordt een 6. Het gemiddelde van alle drie de cijfers, tijdens dit half uurtje.
Reken even mee: 9 + 8 = 17....6 X 3= 18. 18-17 =   Juist ja. Dat mag je zelf uitrekenen. Gelukkig heeft ze een camerageheugen!

Welkom, zeeuws knoopje! :P Veel leesplezier!!

woensdag 8 februari 2012

Award gekregen!


Deze heb ik gekregen van: Sandra, van Home Sweet Home. 
Leuk Sandra, heel hartelijk bedankt. Neem er eens een kijkje, lezers, ze schrijft over van alles en erg leuk!

Liebster" is een Duits woord wat zoiets betekend als liefste, favoriete, beste en de Liebster Award is een soort van kettingbrief onder bloggers, met als doel om uitzonderlijke en groeiende blogs (vooral voor de blogs met 200 of minder volgers) onder de aandacht te brengen. Er is geen evaluatie comité of een formeel award proces voor de Liebster,  maar het is zelfs leuker. Het is erkenning dat een ander je harde werken heeft gezien en dat het gewaardeerd wordt.

De regels zijn: Kies 5 blogs met minder dan 200 volgers om de Liebster award aan te geven.

Bedank in je blog de blogger die jou de award heeft gegeven, door naar diegene te linken. Zet de award op je blog. En plaats de links in je blog aan wie jij de Liebster Award doorgeeft. Zo kan iedereen daar ook een bezoekje brengen !

En dan nu de vijf blogs die ik erg waardeer en graag aan jullie door geef!
Maak kennis met:


 

maandag 6 februari 2012

Geitenwollen sokken


Hoe onze konijntjes het water warm houden? Oftewel: hoe onze dochters er voor zorgen dat het water in de drinkflesjes niet bevriest?
Men neme: aluminiumfolie, wikkel dat om de fles, helemaal gevuld met  lauw water.
Neem dan: de mooiste sokken die je kunt vinden, de warmste ook.
Doe de sok aan bij de drinkflesjes, over het folie heen.
Neem dan wat dikke, mooie beenwarmers, liefst met wolbolletjes. Voor de gezelligheid, snap je?
Doe deze om de sok, het folie en de drinkfles. En...Tada!!
Geen kou komt er meer door. Konijnen voorzien van een warm drankje.

En wij? Wij gaan op zoek naar sokken. Warme sokken graag.
Waar zijn die toch gebleven???


vrijdag 3 februari 2012

Kinderfeestje

Vandaag was het zover: het kinderfeestje voor Geert's verjaardag.
Omdat zijn school dicht zat vanwege studiedag, kon dat lekker terwijl Rob op school zat: van 10 tot 14 uur.
Het werd een groot feest, mede dankzij de vele sneeuw die viel! Alles liep gesmeerd en allemaal hadden ze het naar hun zin.
Hier wat foto's:
Eerst cake versieren, wat een schik hadden ze.
Net meiden!



 Hierna gingen we glasschilderen. Ze vonden het geweldig leuk en werkten zeer geconcentreerd.
Als het droog is, kun je de verf van de place-mat afhalen en op het raam plakken.
Leuk voor thuis, op mama's raam :-)





 En daarna...de sneeuw in.
Dát maakte het feest compleet.
Met z'n zessen veegden ze eerst achter, daarna de halve straat schoon,
namen de sneeuw mee naar de tuin en
bouwden daar het begin van een iglo.



Jammer genoeg was het na een uur echt tijd voor pannenkoeken en dan naar huis.
Dat was nog een heel karwei: thuisbrengen door de sneeuw, op de fiets.
Gelukkig hielp een moeder mee, door drie jongens met de auto op te halen.
Dochter hielp mee met fietsen, zodat ik uiteindelijk maar één kind wegbracht.
Waar ik dan wel drie kwartier over deed in plaats van één.
Maar vooruit, zo vaak ligt er geen sneeuw.
Ik vind het heerlijk!!
Jullie?

woensdag 1 februari 2012

Geert is jarig


Deze kanjer is vandaag jarig!!!
8 jaar

8 jaar geleden liep ik...
als een olifant, zó dik...
als een pinquin met een buik van je weet wel... 
m'n tenen niet meer zichtbaar...
topzwaar tot en met...
als een gorilla, waakzaam en den dagen zat...
Hij zou toch 20 januari komen!! Of zo iets?
Nee hoor, januari sprak meneertje niet aan.
Toen was-t-ie al kieskeurig!! hihi

1 februari werd het, 9.40 uur.
Sinds die dag werd ons leven nog meer verrijkt,
leerden we nog meer 'ouders' zijn,
was het leven nog spannender
en...waren we niet super-, maar hééél superrijk!!!
(en...ben ik noooit meer zó dik geweest!)

Toen: Welkom zoon!
Nu: GEFELICITEERD, KANJER VAN EEN ZOON!!!!

Pagina's