Hoe kan een week verlopen! Tjonge, ik ben er helemaal moe en zat van. Computermoe ook, dat merken jullie misschien wel een beetje. Zelfs te moe om te lezen, momenteel ben ik meer bezig met kasten opruimen en zo, als dat ik op de bank zit. Dat doet me goed!
Wat de week zo intensief maakte?
Gesprekken op school. De zogenaamde oudergesprekken. Twee zijn er nu geweest, de derde komt volgende week.
Maar voordat de gesprekken aanvingen had ik dinsdag eerst een zeer intensief gesprek met MEE. Met een jurist. Zij gaat ons helpen met het goed opzetten van een bezwaarschrift, in verband met de niet geleverde PGB voor Rob.
Belangrijk is om zoveel mogelijk te beargumenteren. Zoals:
"Hem alleen laten met de zussen als oppas kan niet, want zij kunnen hem niet aan. Als er iets anders gaat dan hij wil, dan wordt hij boos, omdat hij de situatie niet over ziet. Als hij boos is, is hij heel sterk. Dan gaat hij ze lichamelijk aanvallen door te schoppen, slaan en te bijten. Maar hij zou ook weg kunnen lopen. Maar omdat hij dan boos is, steekt hij zo de weg over, ziet niets en niemand meer. Dus dat is gevaarlijk. Daarom willen we een oppas inhuren die hem wel aankan, omdat vreemde ogen dwingen en de oppas is ouder dan de zussen. Dit is nodig, want......"
Nou ja, zoiets dus. Dat twee uren lang doorspreken en dan vooral alle negatieve dingetjes benoemen die Rob doet, brak me behoorlijk op. Toen ik daarvan thuis kwam, half vier 's middags, dus iedereen was al thuis, voelde ik het. Een diepe pijn vanuit mijn nekspieren en schouders, zo richting m'n hoofd. Tot aan mijn ogen toe. Mirgaine, spanningshoofdpijn. Dat zat er in.
De volgende dag was dat gelukkig over, maar was ik nog heel erg moe. Dat heb ik altijd, na een migrainedag ben ik dan zo moe, vooral mijn ogen. Zal wel ergens mee te maken hebben..
Gelukkig waren de gesprekken op de school van Willeke en van Rob vooral gezellig, maar toch. Je moet er wel heen, je praat wel steeds over wat er gebeurd. En wat er niet gebeurd.. Hoe het gaat en wanneer het niet gaat..Blablabla.
En dan nog de zwemlessen. Die van Geert, die trek ik wel. Meestal kom ik na een uurtje lezen, weer helemaal uitgerust thuis. Die van Rob worden vervelend. Na drie keer beloofd te hebben dat hij proef zou zwemmen, is het voor mij nu klaar. Woensdagmorgen gaat hij afzwemmen. Dat zegt de juf ook.
"Als je dan weer zo goed zwemt als vandaag, dan..." Sorry hoor, maar dat is zo onduidelijk. Daar wordt hij zo zenuwachtig van! En ik word er zo zat van. Elke keer zeggen dat het heel goed gaat, maar... Proefzwemmen ís afzwemmen, toch?
Dus hoe het ook zij: diploma of niet, het is de laatste les. Desnoods print ik een diploma vanaf de computer.
Het is nu misschien lastig te volgen, maar ik kom er nog wel op terug.
Nu ga ik me bezig houden met het op papier zetten van het gesprek bij MEE. Dus daar gaan we weer.
Als dat maar niet weer op hoofdpijn uitloopt!!