zaterdag 29 oktober 2011

Om te beginnen een antwoord op de vraag van Giselle, hoe het met Willeke gaat.
Redelijk goed. Ze slaat zich er goed doorheen en is al weer met te veel andere dingen bezig.
De herfstvakantie was echt een periode om bij te komen, na alle leed vanwege de diertjes en na de dossiertoetsen. Daar heeft ze inmiddels de cijfers van: tussen de 7,1 en de 9. Fantastisch toch? En reuze knap! Anderzijds ziet ze er nog bleek en moe uit en eet ze slecht. Maar dat is iets wat bij haar hoort, dat laatste. Alsof haar lichaam niet aangeeft dat ze trek heeft of zo.  Ze heeft geen ritalin ofzo, geen medicijnen dus. Herkennen jullie dat bij jullie kinderen met autisme??

Vrijdag mocht Rob bij Boddaert een intekenlijst inleveren. Maar vooraf moest er dus wel het een en ander gebeuren. Wat was het geval? Er kwam een intekenlijst mee naar huis en Rob mocht familie, vrienden en buren langs om koekjes te verkopen. Koekjes die ze zelf zouden gaan bakken op de naschoolse opvang. Het doel: een dagje uit! :-)
Samen gingen we de buurt langs. Want we hadden nog maar één avondje, dus familie en vrienden vielen af.
Allereerst naar Rien. We oefenden onderweg steeds wat er gezegd moest worden, zodat Rob goed voorbereid zijn praatje kon houden. Maar o,o wat heb ik, stiekem, gelachen!
-Ga jij koekjes kopen?
-Wat voor koekjes?
-Dat wéét ik niet.
-O. Hoeveel kosten ze dan?
-Vier voor een euro, dus twee zakjes is 2 euro. Doe je twee zakjes?

Of, bij een ander huis, de overburen.
-Hallo, ik kom bestellen, valt-ie met de deur in huis, direct naar binnen stappend.
En als de overbuurvrouw begrijpt wat hij bedoelt, komt juist de overbuurman ook bij de voordeur.
-O, u kunt ook wel koekjes kopen, toch?
Dat is dan weer twee euro.

Zo kreeg meneertje bijna iedereen aan de twee euro en haalde hij er zo rond de vijfentwintig op.
Vrijdag worden de koekjes gebakken en meegegeven.
Kunnen we weer de buurt langs, maar nu om wat te brengen. Dat zal soepeler verlopen, denk ik zomaar.
Nu maar hopen dat het dagje uit in de Kerstvakantie valt. Want vanaf januari stopt ook de naschoolse opvang Boddaert, wat Rob betreft.
Nou ja, anders heeft Rob nog een ander idee. Hij vond dit zó goed gaan.
-Volgend jaar doen ik weer een lijst om koekjes te bakken mama, ook al zit ik dan niet meer op Boddaert. Kan ik lekker zelf een dagje uit.
Nou zeg, hem toch eens vertellen over goede doelen...

7 opmerkingen:

  1. Fijn dat het weer wat beter gaat met je dochter, het blijft moeilijk... Wat het eten betreft, daar kan ik je niet over raden.
    Met een glimlach heb ik het relaas van de koekjes gelezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. En toch, heerlijk die kinderlijke logica... want wie wil er nou geen koekjes kopen??? Ik zou er zeker ook voor gezwicht zijn ;-)
    Doet me denken aan m'n oudste broertje en zusje, die schelen een jaar. Zusje had een lage lipspanning en was daardoor bijna niet verstaanbaar, maar ze stapte overal op af - broertje was verlegen, maar wilde zusje niet laten zitten. Dus zusje belde, toen we net verhuisd waren, overal aan - en ja, dan deed broertje het woord wel. 'Hallo, wij zijn... en we zijn net hier komen wonen, mogen we nu een snoepje?'

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi, wat een kostelijk verhaal van die koekjes. Je schrijft het ook wel vol humor op denk ik. Wat je dochter betreft ... mijn dochter van 18 heeft geen autisme maar wel hetzelfde 'eetprobleem', voelt geen trek. Daarom krijgt ze chocolade-therapie. :) Zitten stofjes in die je opvrolijken en banaan kan ik haar ook goed aansmeren. Verder is het goed om 3 keer per dag een glaasje vifit drinken. ( voor de B-vitamines) Ik doel dan op de vifit met bosbes vanille. Zo komt er weer wat kleur op de wangen ...
    Succes. En ik zal de volgende keer koekjes van je kopen. Dan kan jij een dagje uit!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. ... en nou nog een foto van hem, langs de deur. Iedereen wil natuurlijk zijn koekjes kopen!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Fijn dat het met Willeke goed gaat. Wat ze heeft dat haar lijf niet vraagt om eten dat ken ik niet. Bij de oudste is het precies andersom die heeft geen stop op zijn maag dus eet altijd door :-( Misschien wat extra vitamines geven? zodat ze dat toch binnen krijgt.

    O wat is Rob een lieverd :-) bij had hij wel drie zakjes kunnen verkopen zo, En iedereen zegt natuurlijk ja want daar kan je geen nee tegen zeggen :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Eh meid, is hij geen goed doel?? Nou grapje natuurlijk, maar ik begrijp hem ook. Hij heeft de smaak te pakken natuurlijk.

    Hé fijn weekend!
    Gerda

    BeantwoordenVerwijderen

Laat gerust een berichtje achter, dat waardeer ik en lees ik met plezier!

Pagina's