zaterdag 16 juli 2011

In het water...

Bijschrift toevoegen
-Au!! Een snelle en stevige pijnscheut schiet door mijn rug.
Nee he, niet nu.
De pijn in de rug was helemaal weg, maar lijkt nu weer terug te komen.
En juist nu, nu we op het punt staan in te stappen en richting Sint Maartenszee te rijden voor een korte vakantie.
Achteraf kan ik jullie vertellen dat deze leuke vakantie toch grotendeels in het water is gevallen.

Ja allicht, zul je zeggen, daarvoor ga je naar zee, toch?
Ja! En het was heerlijk dinsdagmiddag bij zee te zitten.
De kinderen genoten van het water en het strand.
En ik ook, uiteraard, ik vind zee heerlijk.
Woensdagmiddag was de zee heel anders, Wild, woest en boos  was het. Prachtig en beangstigend tegelijk.
Wat geeft zo'n zee je het gevoel heel klein te zijn, klein tegenover de Schepper van de zee. Een nietig mensje.




 
Dus water genoeg. En, net als in de rest van Nederland viel het water ook met bakken uit de hemel. Van dinsdagavond tot vrijdagochtend aan een stuk door. Maar ook dat maakte de vakantie niet minder leuk. Eh, nou vooruit, dat maakte de vakantie iets minder leuk.
De rugpijn, dat was het ergste. Dat ik bijna niet meer bij de zee kon komen woensdagmiddag (en daar vandaan ook weer terug moest lopen..). Dat ik vrijdag helemaal niet meer uit bed kon komen en met een lijdend oog rug, moest toezien hoe man en kinderen zich een breuk (!) sjouwden om alles in te pakken. Hoe ze zich uit moesten sloven om het huisje weer schoon achter te laten. En ik...ik zat op een stoel,  na een worsteling van anderhalf uur uit bed komen en aankleden. Ik hield me bezig om mijn pijn onder controle te houden en liet verder alles langs me op gaan.
Na een lange autorit stond thuis, met dank aan mijn ouders, al een rollator klaar, want lopen ging helemaal niet meer. De huisarts had de extra pijnstillers al besteld, die snel door onze dochters werden opgehaald. En daarna begon het weer: alles uitpakken, opruimen en netjes maken, terwijl ik toekijk. Vreselijk is dat. Met enige schroom denk ik dan terug aan de dagen waarop ik verlang naar een middagje bed met boek, om de boel de boel te laten. Wat ben ik ondankbaar geweest over mijn gezondheid. Want ja, nu het niet anders kan, nu verlang ik er naar heel hard te mogen werken. Te poetsen en te boenen. Maar helaas, nu zit ik op de stoel. Of wandel door de kamer met mijn de rollator. Een gezellige 40min rollator, want Willeke versierde hem met een mooie bloemenslinger. Maar toch, een rollator. Best heftig vind ik dat. Maar ik hoop dat de wandelingen door mijn huisje en de rust in combinatie met de pijnstillers het toch goed doen. Zodat ik snel weer zelfstandig kan lopen, rechtop en met een oprecht dankbaar hart!!





3 opmerkingen:

  1. Beterschap! Wat jammer, juist in de vakantie rugpijn. groeten van Marijke

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Balen zeg! Wat is dat nou, die rug van jou?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Erg vervelend, als je moet toekijken terwijl de rest druk bezig is. Zo tegennatuurlijk.
    Beterschap!!

    BeantwoordenVerwijderen

Laat gerust een berichtje achter, dat waardeer ik en lees ik met plezier!

Pagina's